Aangezien Bibi mijn orang-oetan had verminkt, heb ik er gisteren dan maar een chimpansee van proberen te maken, misschien vindt ze hem leuker. 🙂
Best kans dat ik deze eens probeer te maken van DAS klei, ik moet nog een pak terracotta kleur hebben liggen (ergens…).
Bibi heeft gewonnen… dat kreng ging er gisteren bovenop liggen. Whahaha…
Zombie aap.
Deze keer een soort orang-oetan baby geprobeerd te maken van Kinetic Sand. Hij moet eigenlijk heel dun haar langs het koppie hebben, meestal zie je de oren daardoor niet eens maar ja dat gaat natuurlijk niet echt met zand. Ach zo is hij ook wel geinig. 🙂
Gisteren weer met zand gespeeld, met het trieste lot van Cecil de leeuw (en vele andere dieren) nog vers in het geheugen werd het dit.
Eigenlijk kwam ik nog wat zand tekort voor de manen, een kilo zand was net te weinig. Misschien koop ik er binnenkort toch nog een extra pakje zand bij.  😉
Van de week moest ik voor een paar nieuwe kussenslopen naar Kwantum, bij het afrekenen zag ik daar een bakje met zand staan naast de kassa. Op het doosje dat ernaast stond las ik “Magic Sand”. Daar had ik wel eens van gehoord maar nog nooit in het echt gezien dus ik moest even voelen. Het is droog en toch lijkt het vloeibaar, het loopt als het ware door je handen heen maar je kunt er ook mee vormen. Het droogt nooit uit en je krijgt geen vieze handen. Ideaal voor kinderen om binnen met zand te spelen, of ehm iets oudere kinderen. 😉
De mevrouw achter mij werd nieuwsgierig en kwam ook eens zand graaien. “Wat grappig” zei ze verrast. Ja heel apart zei ik terwijl ik het zand van mijn hand probeerde te vegen. Ik wist wel dat dit niet de bedoeling was, je handen zouden juist niet vies worden. Iets klopte niet aan deze versie.
Thuis eens wat gaan zoeken op internet en ik kwam nogal veel verschillende merken tegen. Magic Sand, Kinetic Sand, Moon Sand, Sands Alive, Play Sand etc etc, tja welke is nou de beste. Ik kwam een video tegen waar alle soorten ‘magisch zand’ vergeleken werden. De eigenschappen van Kinetic Sand vond ik het meest interessant, daar zat namelijk de meeste beweging in.
Gisteren kwam er een kilo van dat zand binnen en ik heb lekker zitten spelen, wat een leuk spul! Het is al heel rustgevend om er alleen maar met je handen doorheen te graaien. Het deed me denken aan de beschrijving van het maan-drijfzand uit het boek van Arthur C. Clarke “A fall of Moondust” (Maanstof).
Je kunt er ook zandsculpturen mee maken. Ik kon het natuurlijk niet laten. 😉 Handig om mee te oefenen. 🙂
Mariek op de Kiek 